Düz ayak

İnsan ayağının kemeri, insan ayağının çok önemli bir bileşenidir. Ayağın kemeri ayağa esneklik sağlar. Faydalı model, zeminin ayak üzerindeki darbe kuvvetini emebilir ve orta ayak eklemini kilitleyerek ayağı daha sert hale getirebilir ve insan vücudunun daha özgürce hareket etmesine izin verebilir.

Düztabanlık hastalığı olarak da bilinen Düztabanlık, düşük veya hiç kemer, valgus, ayakta veya yürüyen kemer çökmesi ve ayak ağrısı ile karakterize edilen bir malformasyondur. Pek çok düztabanlık, özellikle gençlerde asemptomatiktir ve tedavi gerektirmez. Düztabanlı çocukların yalnızca küçük bir yüzdesi, zamanla genel duruşlarında değişiklikler geliştirir ve bu çocukların bazılarında dikey talus, tarsal birleşme vb. gibi atipik ayak kemiği yapıları olabilir.

Yetişkinler olarak, 50 yaş üstü kadınların düztaban olma olasılığı daha yüksektir. Ağırlık taşımayan ayarlarda, ayağın kemeri vardır, ancak ağırlık verildikten sonra kaybolur. Esnek düz tabanlık olarak da bilinen tersinir düztabanlık, bu dönemde eklemin hareketliliği nedeniyle ortaya çıkar. Esnek olmayan düztabanlık olarak adlandırılan hareketi engelleyen eklem lezyonları varsa deformite azaltılamaz.

 

 

Sorunun kökü

Düzlük, miras alınabilen veya edinilebilen bir durumdur. 4-6 yaşları arasında çocuklarda ayak kemeri gelişir. Düz ayak çocuklar ve gençler arasında yaygındır. Erişkin düztabanlığı, bir çocuğun düztabanlığının devamı olabileceği gibi başka faktörlere bağlı ark çökmesinin ikincil bir nedeni de olabilir. Erişkin edinilmiş düztabanlık sendromu, semptomatik erişkin sekonder düztabanlık sendromunu ifade eder. İkincil ark çökmesine eklem dejenerasyonu, travma, diyabet, romatoid artrit, periferik nöropati, maligniteler ve tibialis tendon yetmezliği gibi çeşitli faktörler neden olabilir.

 

Klinik Önem

Ayaktaki aşağıdaki yapısal değişiklikler ark çökmesinden kaynaklanabilir: 1. Aşil tendon kontraktürü: Aşil tendonunun ayak bileği eklemi üzerinde çalışan momenti, medial longitudinal ark çöktüğünde azalır ve Aşil tendonunun çekme kuvveti düzgün bir şekilde iletilemez. sert kemerden ön ayağa; Aşil tendonu, vücudu ileri itmek ve topuğu kaldırmak için daha kısa, daha sıkı ve daha güçlü olmalıdır; 2. Midtarsal eklem kilitli olmamalıdır; 3 ön ayak yer değiştirmesi: metatarsal bükülür, kalkaneus geriye doğru subluksasyona uğrar ve ön kalkaneal tüberkül, medial uzunlamasına ark çöktükten sonra talusu artık desteklemez. Hem ön ayak hem de orta ayak, bu konfigürasyona uyacak şekilde talusun etrafında dorsal ve yanal olarak hareket eder. 4 tibialis posterior tendon stresi, tibialis posterior tendon gerilmesine eğilimli. Ön ayak abdüksiyonu, ayağın yan kolonu kısalır. Şiddetli vakalarda ayağın medial bağı yaralanabilir; 5 subtalar eklemin pronasyonu ve kalkaneusun valgusu; 6 orta ayak instabilitesi subtalar eklemin ve Talar naviküler eklemin uzun süre anormal pozisyonda kalmasına neden olabilir ve bu eklemler dejenere olup sabit deformiteler haline gelir. Bu, ayak bileğine daha fazla baskı uygulayarak zamanla dejenere olmasına neden olur. Klinik olarak yukarıda belirtilen patojenik değişiklikler şu şekilde görülebilir:

1. Rahatsızlık

Genellikle tabanın medial tarafında başlar (ayağın medial arka bölgesinde ağrı) ve uzun bir ayakta durma veya yürüme süresinden sonra kötüleşir. Zaman zaman ayak bileğinin lateral malleolünün yakınında ağrı da meydana gelebilir. Bu, ayak kemerinin çökmesi, ayağın ters dönmesine ve fibula'nın kalkaneus ile çarpışmasına neden olur.

2. Iltihap

Ekstraartiküler şişlik, özellikle skafoid tüberkülde ağrılıdır.

3. Olağandışı yürüyüş

Ayak ağrısı ve kemer çökmesi, koşma ve hatta yürüme yeteneklerinin yanı sıra sekiz rakamı yürüyüşü gibi anormal yürüyüşlere yol açabilir.

4. Garip yürüyüş ve ağrı

Etkilenen ayağın aşırı pronasyonuna ve pronasyonuna neden olabilir, bu da dizin telafi edici pronasyonuna ve kalçanın telafi edici pronasyonuna yol açabilir, bu da diz, kalça ve belde rahatsızlık ve artrite neden olabilir. Düz tabanlı bazı kişilerde bel ağrısı tek semptom olabilir.

Şiddetli Düztabanlık, kişinin hareket etme yeteneğini etkileyen bir durumdur.

Subtalar eklemin ve tarsal transvers eklemin azalması veya sertliği gibi görünür ayak bileği ve diğer eklem tutulumu.

Düz ayak

Metatarsal fasya, tarsal sinüs sendromu ve diğer durumlar mevcut olabilir.

 

çek yap

İlk değerlendirme sırasında hastaya ayağa kalkması ve ayak bileğinin önünden ve arkasından arka ayağın ve ön ayağın genel kuvvet çizgisini kontrol etmesi talimatı verildi. Yük altında, ayağın uzunlamasına kemerinin konturunu gözlemleyin. Aşırı gevşemiş düztaban, yumuşak ayak parmakları ve aşırı gevşemiş metatarsofalangeal eklemleri olan hastalarda, ayak yapıları oturma sırasında normal görünebilir ancak yükleme sonrasında önemli ölçüde değişebilir. Etkilenen arka ayaklar, arkadan görüldüğü gibi, ön ayak kaçırma nedeniyle dışa dönük ve polidaktilidir. Hasta dizini arkadan gerdiğinde tek taraflı veya çift taraflı topuk kaldırma testi yaptı. Posterior tibialis tendon hastalığı, tek taraflı topuk kaldırma işlemini tamamlayamama veya arka ayağın simetrik pronasyonunun olmaması ile gösterilir.

Yardımcı muayene yöntemi çoğunlukla röntgen muayenesidir; ağırlık taşırken ayak pozitif lateral röntgen filmi çekmeliyiz, öncelikle ayak arkının ayak lateral filmi üzerindeki açı değişimini ölçmeliyiz.

 

Prognoz

1. doğuştan anormal ayak kemiği dizilimi veya ayağa travma, aşırı yük, ayak kası ve bağ zayıflığı vb. 2. Plantar düzdür ve ayağın uzunlamasına kemeri çökmüştür. Topuk valgusunda, çizgisinde veya ayakta durduğunda yorgunluk, ağrı ve hassasiyet yaygındır. 3. Kavisli olmayan defekt alanını incelemek ve plantar defektin türünü ve derecesini belirlemek için plantar izi kullanıldı. 4. X-ışını resimleri, ayağın uzunlamasına kemerinin çökmesini ve tarsometatarsus'un eksenel bağlantısında bir kaymayı ortaya çıkardı.

İlaçlar

 

Sadece yetişkinlerde değil, çocuklarda ve ergenlerde de hastalığın erken tanınması kritik öneme sahiptir ve bunu nedeni belirlemek ve kemik ve eklemlerde olası kalıcı değişiklikleri önlemek için agresif araştırma ve tedavi takip etmelidir. Ayak pedi, rahatsızlığı giderirken aynı zamanda kemeri destekleyen ve eklemin yerinden çıkmasını önleyen, daha düzenli kullanılan cerrahi olmayan bir tedavi yöntemidir. Ayrıca sert tabanlı ayakkabılar ayak tabanına önemli ölçüde destek sağlarken, rocker tabanlı ayakkabılar yürüyüş sırasında ayak bileği baskısını azaltır. Ayak bileği hastalığının semptomlarını hafifletmek için yürüyüş botları giymek mümkündür, ancak ayak pedleri ve diğer ortezler talus anormal pozisyonunu tamamen düzeltmeyecek ve normal arkın tamamen restorasyonuna izin verecektir. Ciddi bir deformite için cerrahi olmayan tedavi başarısız olursa, lezyon tipine göre doğru cerrahi seçilebilir. Ayağın kemeri, bir dizi yumuşak doku ve kemik rekonstrüksiyonu ile yeniden inşa edilebilir. Tarsal kanala bir subtalar eklem freni yerleştirerek talusu onarmak ve stabilize etmek için son yıllarda birçok subtalar artrodez prosedürü gerçekleştirilmiştir. Subtalar eklem stabilizatörü ile tedavi edilen düztaban çocukların 6 ila 12 yaşları arasında olması gerekir. Vücut yeniden şekillendikten sonra arkı eski haline getirebildiğinden, stabilizatör çıkarılsa bile ayak arkı uzun süre korunabilir. hayat. Prosedür basittir, yara küçüktür, komplikasyonlar nadirdir ve iyileştirici sonuç daha kesin ve tatmin edicidir. Subtalar eklem stabilizatörleri ise sabit ayak deformitesi veya eklem hastalığı olan erişkin hastalarda istenen sonuçları elde etmek için diğer kemik veya yumuşak doku ameliyatları ile birlikte kullanılmalıdır.

 

Önleyici tedbirler

 

Plantar yürüme, plantar fleksiyon, topuk kaldırma ve dış rotasyon, ayağın iç ve dış kasları için fonksiyonel egzersiz örnekleridir. Eşzamanlı olarak, yeterli özelliklere sahip ayakkabı seçimi kemer desteği ve uzun süre ayakta durmaktan kaçınmak Düztabanlık hastalığını önlemeye yardımcı olacaktır.